प्रेम कर भिल्लासारखं

पुरे झाले चंद्रसूर्य
पुरे झाले तारा
पुरे झाले नदीनाले
पुरे झाला वारा

मोरासारखा छाती काढून उभा रहा
जाळासारखा नजरेत नजर बांधून पहा
सांग तिला तुझ्या मिठीत
स्वर्ग आहे सारा

शेवाळलेले शब्द आणिक
यमकछंद करतील काय?
डांबरी सडकेवरती श्रावण
इंद्रधनू बांधील काय?

उन्हाळ्यात ढगासारखा हवेत रहाशील फिरत
जास्तीत जास्त बारा महीने बाई राहील झुरत
नंतर तुला लागिनचिटि
आल्याशिवाय राहील काय?

म्हणुन सांगतो जागा हो
जाण्यापुर्वी वेळ
प्रेम नाही अक्षरांच्या
भातुकलीचा खेळ

प्रेम म्हणजे वणवा होउन जाळत जाण
प्रेम म्हणजे जंगल होउन जळत रहाण

प्रेम कराव भिल्लासारख
बाणावरती खोचलेल
मातीमध्ये उगवुनसुद्धा
मेघापर्यंत पोचलेल...

शब्दांच्या या धुक्यामाद्ये अडकू नकोस
बुरुजावरती झेंड्यासारखा फडकू नकोस
उधालूं दे तूफ़ान सगळ काळजामाद्ये साचलेल

प्रेम कराव भिल्लासारख
बाणावरती खोचलेल
मातीमध्ये उगवुनसुद्धा
मेघापर्यंत पोचलेल...